TRYPTYK RZYMSKI, autor: Jan Paweł II –Papież
TRYPTYK RZYMSKI, autor: Jan Paweł II –Papież ,
rok wydania: 2003- 25.Rok Wielkiego Pontyfikatu
Z Posłowia napisanego przez Marka Skwarnickiego:
„Po latach przerwy w twórczości poetyckiej, Jan Paweł II decyduje się
zwrócić do świata językiem poety, pisząc Tryptyk Rzymski. Już sam jego
tytuł określa go formalnie i wskazuje na miejsce powstania, które jest
inne aniżeli w wypadku wszystkich dawnych poezji Karola Wojtyły.
Utwór składa się z trzech części, wzajemnie z sobą powiązanych.....”
Te trzy części to : I.„Strumień”, II.„Medytacje nad Księgą Rodzaju na progu Kaplicy Sykstyńskiej”
III.„Wzgórze w Krainie Moria”.
„Tryptyk Rzymski”, jak wyjaśnia w Posłowiu Marek Skwarnicki, osobisty przyjaciel i konsultant literacki Papieża, jest „poetyckim wyrazem i pogłębieniem” przemówienia, jakie wygłosił Jan Paweł II w dniu 8 kwietnia 1994 roku na uroczystości odsłonięcia, po renowacji, głównej ściany Kaplicy Sykstyńskiej z freskami Michała Anioła. TO się nie tylko czyta, TO się kontempluje!
25 LAT PONTYFIKATU JANA PAWŁA II obfitowało w liczne wydania poezji Karola Wojtyły, wielorakie wydawnictwa literackie i albumowe o pontyfikacie Papieża- Pielgrzyma, autorów zagranicznych i polskich, dostępne każdemu czytelnikowi. Mniej popularne są poematy i wiersze o Papieżu, a współcześni poeci polscy napisali ich bardzo wiele. Wydane zostały nawet już liczne antologie wierszy o Papieżu, jak np.:
-KTÓRY IDZIE W IMIĘ PAŃSKIE: Jan Paweł II w Ojczyźnie. Poetów zapis o nadziei, opr. ks.Jan Palusiński, Kraków 1983,
-GODZINY WIELKIEJ NADZIEI: trzecia pielgrzymka Ojca Świętego do Ojczyzny, opr. B. Walczak, Poznań 1988,
-OJCA ŚWIĘTEGO POLSKA ŚWIATU DAŁA: wiersze, przyśpiewki, gawędy, opowieści polskich poetów ludowych, zebrał P. Płatek, Kraków 1989 /wyd.2.,1991/,
-DLA SERC ŚWIATŁO: wybór wierszy o Papieżu Janie Pawle II, opr. M. Gospodarczyk, Radom 1991,
-OTO IDZIE PAPIEŻ SŁOWIAŃSKI: wiersze dla Ojca Świętego Jana Pawła II, opr. H. Wolny, Kielce 1991,
-Z KUJAW POEZJE JANOWI PAWŁOWI II, wydawnictwo „DIX”, Włocławek 1997
i inne
Spośród wierszy opublikowanych w tych antologiach przytaczam trzy, szczególnie piękne i charakterystyczne. Oto one:
Stanisław Cieślak
Spełniły się słowa wieszcze
więc oto idzie papież słowiański
Juliusz Słowacki
Oto już przyszedł papież słowiański
ludowy brat
On, który poznał język kamieni
stary jak świat
chce znaczeniami tego języka
pomierzyć glob,
obsiać miłością zbroczone pola,
gdy pot i mord.
Jest z kraju tego, gdzie na rozstajach
stawiają krzyż,
zmarli za żywych proszą w modlitwach,
że załka mysz.
Tam się na barkach wnosi w historię
noc oraz dzień
i pewnie ufa czasu odmianie
jak w błogi sen.
Dzisiaj potrzeba hartu i wiary
polskiej, by być,
żeby odważnie przez darowany
świat godnie iść.
W tym marszu prawda nieba konieczna,
nie trupów stos,
i godność przyznać bratu potrzeba,
by nie drwił los.
Słowiańskie imię Pasterza trzody,
papieskie dwa,
by z jaskiń strachu nas wywieźć mogły
na światłość dnia,
muszą ogromnieć ciągle sumienia
wśród krętych dróg,
jak ogromnieje w czasie nasz Stwórca,
Pan, dobry Bóg.
Bolesław Taborski
Zamach
i zastygł okrzyk zgrozy bezsilny na ustach
byliśmy na kamieniach Placu jednym ciałem
a Tyś się stał bolesną za ludzkość ofiarą
„przebaczam bratu” brzmiała odpowiedź na zbrodnię
któż inny dziś tak powie nawet nie w dniu próby?
czy masz być białą wyspą tkwiącą nieugięcie
na czarnym morzu strachu krzywdy i wrogości?
czy jasnym punktem Łaski-radosnej pielgrzymki
celem białego marszu naszych trosk nadziei?
wybaczasz nam i jemu ból swój i cierpienie
my wiemy żeśmy winni tamtym podłym strzałom
jeżeli nie dość jeszcze czyste serca nasze
lecz nie na próżno kwitła Twa czerwona plama
bo z tych kul nienawiści- rykoszet miłości
którą oddamy Tobie jako dar bezpieczny
Ojcze wierny i Święty Bracie całopalny
Płonący dla nas za nas- chwałą Najwyższego
Teresa Kosmala- Siostra Imelda
Jan Paweł II woła
Otwórzcie drzwi, otwórzcie drzwi
szeroko dla Chrystusa!
On niesie nam nadziei świt
i nowe moce Ducha!
Otwórzcie Mu granice. Państw:
systemy i rodziny.
Obecność Boga wnosi ład,
Świat bardziej ludzkim czyni.
Otwórzcie drzwi do waszych serc,
by źródło mógł odkopać.
Nienawiść rodzi gwałt i śmierć,
buduje ten, kto kocha.
Otwórzcie drzwi, by On mógł zejść
na dno ludzkiego płaczu,
i podać nam pokoju chleb,
ocalić przed rozpaczą.
Otwórzcie Mu na ścieżaj drzwi,
nie bójcie się Miłości!
gdy jej nie staje- trudno żyć
i jeszcze trudniej rosnąć...
Nie może być w człowieku dróg
zamkniętych dla miłości
Otwórzcie drzwi, niech wejdzie Bóg,
Pan życia i wolności!