WYSTAWA ZBIOROWA - DIALEKTY MODALNOŚĆI (ART AFTER PSYCHO - SOCIOLOGY)
ART AFTER PSYCHO-SOCIOLOGY (2024) Cykl wydarzeń – wystaw problemowych sztuki współczesnej, performansy, koncerty Art after psycho-sociology jest nawiązaniem do publikacji Josepha Kosuth’a pt; Art after philosophy z roku 1966, która była manifestem sztuki konceptualnej na świecie – w której postulował aby uczynić jawną – ukrytą naturę kultury, tego, co się z nami dzieje – internalizując jej „wyraźność” (i ponownie czyniąc ją „ukrytą „) w celu dokonywania zrozumienia, które jest w ciągłej interakcji i które jest umiejscowione społeczno-historycznie.
Aktualne proponowane rozważanie podejmowane jest w kontekście Interakcyjnej teorii sztuki zaproponowanej w roku 2022 w działalności instytutu Cybernetyki Sztuki – w ramach której podkreślone są związki pomiędzy sposobami opisu (rzeczywistości i świata sztuki) a sposobami w jaki dana jednostka wchodzi w interakcję z danym środowiskiem (zarówno w wymiarze lokalnoprzestrzennym jak i intelektualnym).
W roku 2024 planowane są dwa kolejne Wydarzenia cyklu : CZĘŚĆ III i CZĘŚĆ IV projektu badawczo-artystycznego ART AFTER PSYCHO-SOCIOLOGY. w formie 3-dmiowych eventów w Instytucie Cybernetyki Sztuki. (poprzednie dwie części odbyły się w roku 2023).
Część IV – Wydarzenie II: ART AFTER PSYCHO-SOCIOLOGY: DIALEKTY MODALNOŚCI Brak danych z danego obszaru zagadnienia można potraktować jako informację o anomalii albo o osobliwości. Na przykład gdy zakładamy lub postulujemy, że „oto jest sztuka” ale… nie znajdujemy nic pewnego, brak nam rzeczowych argumentów i zdefiniowanych jednoznacznie punktów odniesienia. I może to być albo błędne założenie albo błędny opis, albo „brak danych”. Czy wówczas ów brak danych (informacji) można postrzegać jako informację o innej naturze nurtującego nas problemu? „Możliwości łączące” to rodzaje możliwości brane pod uwagę przy wymyślaniu sytuacji alternatywnych (logika modalna). Tryby łączące to modalności, które dotyczą tego co „może być” prawdziwe lub fałszywe (możliwości epistemiczne). Możliwości określa się jako poznawcze i deontyczne: logiczne, metafizyczne, nomologiczne, czasowe.
Coś jest tym czym jest, głównie poprzez to co je ogranicza (poprzez swoją przeszłość i przyszłość) lub inaczej: poprzez dane wyjściowe i wyniki. „To czym coś jest – jest określone jakąś siłą przyczynową a nie tym _co aktualnie się dzieje_ w środowisku.”[Gulio Tononi] Wypełniamy luki informacyjne (mózg to robi) i na tym nadbudowujemy spiętrzające się domysły i „wypełnienia”. Wypowiedź w sztuce jest zawsze jakoś konstruowana, ma założenia, elementy składowe itd.. i zasadniczo możemy podejść dwojako do tego zagadnienia. Albo zechcemy niejako „obedrzeć” owe fasady i nadbudowania (kulturowe) aby móc zobaczyć w które z nich sami jesteśmy bezrefleksyjnie włączeni albo próbować „brnąć” w strukturę danej nadbudowy aby lepiej poznać sposoby w jakie działamy, gdy stajemy wobec równania z wieloma niewiadomymi. Modalność, może oznaczać: 1.w ontologii: sposób istnienia rzeczy lub zjawisk 2.w logice: stopień pewności sądu 3.w kognitywistyce: stosunek osoby mówiącej do treści jej wypowiedzi 4.w statystyce: wartość cechy występującej w danej grupie najczęściej. „W postmoderniźmie i czasie nadprodukcji oraz designu stylistyk (działających niczym syntezatory przetwarzające dźwięk na dowolną barwę i rodzaj instrumentu) wiele wyzwań utraciło moc przemiany.” [Boris Grys] Szuka się więc nowych obszarów przemiany. Myśl posthumanistyczna i nowej humanistyki definiuje je często poprzez zdolność do rozpoznania natury ograniczeń. Zmieniają się środki ciężkości społecznej, następuje dywersyfikacja celów i wartości w związku chociażby z rozwojem nowych technologii. To, że coś jest symulowane nie musi być iluzją, może być na własnym poziomie „prawdziwe”. Idee niefizycznego umysłu w interakcji z umysłem ucieleśnionym oferują swoiste „dialekty modalności” – odmiany języka uniwersalnego, ale odznaczające się swoistymi cechami charakterystycznymi. To jakby sieć z jednostkami połączeń łączącymi je funkcjonalnie i w ustalonych punktach, choć przez jakiś czas mogącymi pozostawać nieokreślonymi. Jaki rodzaj informacji wynikać może dla rozumienia problemu sztuki z pozyskiwania danych mających sygnaturę nieokreśloności?
Wystawa zbiorowa sztuki współczesnej, koncerty, performanse
Otwarcie wystawy / opening: 12 października 2024, Sobota /Saturday,
godz. 19:00–21:00
INSTYTUT CYBERNETYKI SZTUKI I GALERIA SPIŻ 7 W GDAŃSKU OSOWIE, UL. KOMANDORSKA 26,
BUDYNEK A i parter budynku B
Czas trwania wystawy / opening hours: 13-14 października 2024,
Niedziela – poniedziałek / Sunday – Monday, godz. 17:00– 20:00
wstęp wolny/ Free entry
Koncert muzyki improwizowanej oraz performans /steerage w trakcie wernisażu
Wystawa jest czwartą częścią projektu artystyczno-badawczego pt: Art after psycho-sociology, fundacji TNS
ARTYŚCI / ARTISTS:
Ewa Baniecka, Monika Jenowein – Patyczek, Witosław Czerwonka, Michał Gos, Maria Anna Hauser, Maja Holzinger, Bartek Jarmoliński, Krystian Jarnuszkiewicz i Maria Hołdys, Mario Jeka, Krzysztof Jurecki, Kamil Kusy, Katarzyna Konieczka, Radosław Kobus, Mikołaj Luczyński, HANADI: Faride Nataliia Grytsai, Joanna Gaładyk, Swietłana Krzemińska, Katarzyna Przała / Nailah, Weronika Michalak, Natalia LL, Marek Poźniak, Jan Raczyński, Ewa Rakus, Marek Rogulski, Tomasz Szwelnik, Piotr Wyrwaszewski, Tomasz Zabrocki,
Organizacja / Organisation: Fundacja Tysiąc Najjaśniejszych Słońc / TNS
Kurator, koncepcja / Curator, conception: dr Marek Rogulski
Współpraca kuratorska / Curator, cooperation: dr Krzysztof Jurecki, Patrycja Ryłko
Koordynacja / Coordinator: dr Krzysztof Jurecki
Współpraca, partnerzy / Cooperation: CSW Łaźnia, Akademia Humanistyczno–Ekonomiczna w Łodzi / AHE Łódź
Wystawę dofinansowano ze środków Miasta Gdańska
Wystawa Marka Rogulskiego, pt: Chiralne Domieszkowanie, która jest częścią wystawy Dialekty Modalności, została zrealizowana przy pomocy finansowej Województwa Pomorskiego.
Koncepcja: dr Marek Rogulski