INTERSKALACJA – fałszywy horyzont (sztuki)
2022-10-14
Wystawa problemowa sztuki współczesnej, koncert, performans. /zasięg krajowy,/
Aby móc zaprojektować na przykład most trzeba umieć przewidzieć wyzwania. Od tego zależy czy podjęte zostaną właściwe decyzje. Jeśli chcemy widzieć w działalności artystycznej jakąś zdolność do sprawczego wpływania na rzeczywistość (np.: społeczną) to jaki wówczas zakładamy horyzont myślowy, badawczy i jak jest on osadzony w czasie?
Innymi słowy należy starać się odpowiedzieć na pytanie czy mamy wystarczającą perspektywę aby uchwycić odpowiedni horyzont, zdefiniować wyzwania, przewidzieć konsekwencje działań? A przynajmniej określić czy dysponujemy odpowiednią perspektywą aby określić w jakim stopniu ów zakładany horyzont jest fałszywy – gdyż „niekompletny”? Fałszywy w tym sensie, że z uwagi na nasze ograniczenia poznawcze i ograniczony zasób wiedzy ma on charakter względny, zmienny, roboczy... Pojęcie interskalacji oznacza z kolei, iż mówimy o czymś więcej niż tylko o sumie cech. W przypadku działalności artystycznej łączy się wymiar cech wieloaspektowego doświadczenia indywidualnego,
społecznego, zarazem problemu estetyki, języka, określania i zarazem przekraczania granic poznawczych. „Rzeczywistość, świat jaki znamy jest tylko opisem. Jest nieskończonym nurtem interpretacji postrzegania zmysłowego, który my, jednostki dzielące szczególną przynależność grupową, nauczyliśmy się jednomyślnie.
W momencie, w którym jednostka zaczyna opisywać rzeczywistość, jej postrzeganie zostaje owym opisem ograniczone.” (Ken Wilber,) W naukach socjologicznych tzw. imperatywizm funkcjonalny stanowi, iż systemy ludzkiego działania charakteryzują się czterema rodzajami problemów (imperatywów) wiążących się z ich przetrwaniem. Są to: adaptacja, osiąganie celów, integracja i kultywowanie wzorów. W działalności artystycznej podejmujemy jednak wysiłek aby owe wzory kulturowe przełamywać. I dopiero rozbieżności między teorią (założeniami) a praktycznym doświadczeniem artystycznym mogą dać jakiś wynik.
Teoria staje się odkryciem gdy „działa”. Jednak z powyższego stwierdzenia wynika konstatacja, iż rzeczywista energia dzieła sztuki nie tkwi ani w założeniach teorii ani w praktycznym działaniu je potwierdzającym ale raczej w zdolności ujawniania rozbieżności pomiędzy tymi dwiema składowymi „równania”. Być może z tej rozbieżności pozyskać możemy jakąś informację istotną dla formułowania kolejnych „zadań” w obszarze sztuki.
Marek Rogulski
WYSTAWA SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ
OTWARCIE / WERNISAŻ WYSTAWY: Sobota: 15 Października 2022, GODZ. 18:30–20:30
MIEJSCE REALIZACJI: INSTYTUT CYBERNETYKI SZTUKI I GALERIA SPIŻ 7 W GDAŃSKU OSOWIE,
UL. KOMANDORSKA 26, BUDYNEK A
KONCERT MUZYKI IMPROWIZOWANEJ ORAZ PERFORMANS / STEERAGE NA OTWARCIU
CZAS TRWANIA WYSTAWY: 16–17 Października,
NIEDZIELA -PONIEDZIAŁEK, GODZ. 17:30–19:30
WSTĘP WOLNY
ARTYŚCI:
Organizacja: Fundacja Tysiąc Najjaśniejszych Słońc / TNS
Kurator, koncepcja: dr Marek Rogulski
Współpraca kuratorska: dr Dorota Grubba-Thiede,
Współpraca / partnerzy: ASP Gdańsk, CSW Łaźnia, Akademia Humanistyczno- -Ekonomiczna w Łodzi / AHE Łódź,
Redakcja: Marek Rogulski, Fundacja Tysiąc Najjaśniejszych Słońc / TNS
Projekt graficzny: Tomasz Pawluczuk
Patronat: CSW Łaźnia, Polski Instytut Studiów nad Sztuką Świata, Sztuka i Krytyka
Wystawę dofinansowano ze środków Miasta Gdańska
Polecamy
